BOSWIND

Nu zit ik hier
Zoveel woorden
Toen ik begon te wandelen
De zon nog onder de horizon
Ochtendduisternis vermengd
Met de drukte in mijn hoofd

En nu zo stil
De zon op
Schijnend in mijn gezicht
Recht voor mijn neus
Door een piepklein gat
Tussen de bomen door

Oh lief, prachtig, heerlijk bos
Met al je vogelklanken
Met al je variaties aan melodieën
In de ochtend en de avond
Met al je verborgenheden

Daar waar ik mezelf herontdekte
Waar ik via mijn stem naartoe werd geleid

Oh prachtig, waardevol, liefhebbend bos
Er is geen plek waar ik zo graag ben, kom, kan zijn
Om de wind in mijn gezicht te voelen
Die in de stad tussen de muren blijft hangen

Of er gaat gieren
Omdat ze haar weg niet kan vinden

Oh lief, prachtig, heerlijk bos
Met je duisternis en je lichtheid
Niets om bang voor te zijn
Maar nieuwsgierig juist

Verwonderend
Bewonderend
Verstillend

@anoukjosephina | april 2024