Toen ik als kind eenmaal kon lezen verslond ik iedere drie weken zes boeken. Dat was het maximum aantal boeken dat je tegelijkertijd mocht lenen. Elke zaterdagochtend dat ik de gelezen stapel bij de jeugdafdeling van de bieb weer mocht inruilen voor een nieuwe was een feest. Het struinen langs de boekenkasten, turend naar de vele kaften in de schappen, op zoek naar nieuwe avonturen; ik kon er geen genoeg van krijgen.

Kilo’s schoolboeken

Totdat ik op de middelbare school kwam en lezen ineens verplicht werd. Eerst de kilo’s schoolboeken vol lesstof en later ook nog de literatuur op de gewraakte officiële boekenlijst. Gewraakt, want ik kon er weinig op vinden wat me aansprak. In mijn hoofd was ik nog helemaal niet klaar met de jeugdafdeling van de bibliotheek, terwijl ik me volgens het schoolse regime al moest inleven in de wereld van Multatuli, Bordewijk en Marga Minco. Op mijn havo-eindexamen haalde ik voor mijn mondelinge overhoring met pijn en moeite een 4. Het resultaat van enkel uittreksels lezen, in plaats van de boeken die ik op mijn lijst had gezet. En dat voor iemand die de boeken een paar jaar geleden nog verslond.

Horten en stoten

De jaren daarna las ik af en toe een boek dat ik cadeau kreeg of waarvan een bekende het aanprees. Soms vloog ik er doorheen, maar vaak hortte en stootte ik al bij de eerste paar pagina’s waardoor ik regelmatig dacht dat lezen niet meer aan mij was besteed. Toen ik een paar weken geleden op vakantie was en mijn telefoon geen bereik had, las ik voor het eerst in tijden twee boeken in drie dagen. Geen afleiding van internet, sms, Facebook en What’s App doet wonderen.

Het Eemhuis

Eenmaal thuis wees een vriendin me op de nieuwe bibliotheek in Het Eemhuis, een prachtig architectonisch hoogstandje vlakbij het centrum van Amersfoort. Toen ik er een paar dagen later binnenstapte werd ik overweldigd door de schoonheid van de ruimte. Hier zou ik uren langs de boekenkasten willen struinen, op zoek naar nieuwen werelden om mezelf in te verliezen. Ineens voelde ik weer wat ik als kind voelde als ik in de bieb was: nieuwsgierig naar de honderden verhalen in de kasten, wachtend op een lezer die ze zou ontdekken. Inmiddels zijn we twee weken en drie bibliotheekbezoekjes verder. Ik kan niet wachten om weer terug te gaan. Dat boeken lezen ligt me wel.